İktidarın uyguladığı iktisat siyasetleri sonucu yaşadığımız ekonomik kriz her geçen gün tesirini daha da artırıyor. Bilhassa dar gelirli yurttaşlar temel besin eserlerini dahi alamaz hale geldi.
Birçoğu çocukları yahut torunları için yaz-kış, kar-yağmur demeden ucuz besin kuyruğuna giriyor. Ekmek, et üzere temel besin eserleri için saatlerce sıra bekliyorlar. Et fiyatları tavan yapınca dar gelirli, kasapların yolunu unutur hale geldi. Zira kıymanın kilosu bile 150-200 liraya çıktı.
Birçok vatandaş da devayı Et ve Süt Kurumu’nun önünde sıraya girmekte buldu. Zira burada kıymanın kilo fiyatı 89 lira. Fakat her et çeşidi için 1 kilo satış sonu var. Daha fazlasını almak mümkün değil. Etler de sonlu sayıda, yani saatlerce sıraya girmesine karşın eli boş dönen yurttaşlar da oluyor…
Çoğu da bu telaşla sabah 09.00’da açılan şubenin önünde, saat 06.00-.07.00 üzere sıra oluşturmaya başlıyor… İstanbul’da yalnızca Beylikdüzü şubesi olduğu için de kuyruğun sonu gelmiyor…
Biz de hava daha aydınlanmadan yola çıkıp sıraya giren yurttaşlara mikrofon uzattık, şu sözlerle keder yandılar:
“5-10 LİRA ARTIRMA KEDERİNE DÜŞTÜK”
Celal Asan: “Sabah saat 6.30’da kalktım, 07.00’da buraya geldim ve sıra bekliyorum. Dün saat 09.00’da gelmiştim, yaklaşık 300 kişi vardı sırada, et bitti, elim boş döndüm. Bugün o yüzden daha erken geldim, bekliyorum. Nasıl 5 lira, 10 lira artırırız, bu hallere düştük. Bu bu türlü gitmez, düzelmesi lazım.”
“ET SIRASINA GİRMEK İÇİN İŞİMDEN MÜSAADE ALDIM”
Ömür Süha: “Saat 08.20 üzere sıraya girdim, buradan da işe gideceğim. Olağanda mesaim 08.30’da başlıyor lakin işten müsaade aldım, ‘Yarın yılbaşı, et alacağım’ diye. Bekliyoruz fakat et kalmama ihtimali de var.”
“ALEM UZAYA GİDİYOR, BİZİMKİLER….”
Musa Tarne: “Ben dün de geldim ancak baya sıra vardı, geri döndüm. Bugün de sıradayım. (Eliyle kuyruğu göstererek) Makarnaya, pirince oy verdiğimiz vakit sonuç bu işte… Alem uzaya gidiyor, bizimkiler başörtüsü, sakal, bıyık…”
“SEÇİMİ BEKLİYORUZ”
Cüneyt Çakır: “Aç karnımızı doyurmak, ülkenin durumu bu. Çoluğuna çocuğuna protein yedireceksen, almaya mecbursun. Yapacak bir şey yok, bekliyoruz. Neyi bekliyoruz? Seçimi bekliyoruz. Allah onları (yöneticileri) islah etsin.”
“REZALET BUNUN ADI”
Bağdagül Hoş: “Saat 07.00’da geldim, 06.30’da gelenler var… Nedir? Bir modül et alacağız diye. Her geldiğimizde sıra var. Ve et bittiği için birden fazla insan da eli boş dönüyor. 63 yaşındayım, bu yaşadığım çok acı verici bir şey. Sahiden benim zoruma gidiyor. Birinci kere bu türlü bir rezaletlik görüyorum. Rezalet bunun ismi. Birazcık et yiyeceğiz diye paha mi bu zulme? İnşallah bu son olur.”
“HER GELDİĞİMİZDE BU TÜRLÜ KUYRUK VAR”
İbrahim Baker: “75 yaşındayım, saat 07.00’da geldim buraya. (Gülerek) Taburemle geldim. Bekleyeceğimi bilerek geldim. Emekliyiz, öbür yerden gidip alamıyoruz. Her geldiğimizde bu kuyruk var. Dün geldim, sırada 300’e yakın kişi vardı, geri döndüm. Bugün sabah namazını kıldım, 07.00’da buraya geldim. Üzülüyorum lakin yapacak bir şey yok.”
“KASAPTAN ALAMIYORUZ, UCUZ DİYE BURAYA GELİYORUZ”
Amir Gültekin: “Ucuz diye buraya geliyoruz. Kasaptan alamıyoruz eti. Biz emekli adamız… Mecburiyetten buraya geliyoruz. Sabah saat 6’da çıktım konuttan, 1 saat yol geliyorum buraya. Buraya gelene kadar bir sürü kasap var lakin onları es geçiyorum. Zira orada değerli, alamıyoruz. Kasapta 150-200 lira kıymanın kilosu. Burada 89 lira. Her geldiğimde burada kuyruğa giriyorum. Bu durum bana yokluğu hissettiriyor. Milletin alım gücünü gösteriyor. Benim param olsa neden gelip burada durayım. Evvelce bu türlü bir şey yoktu.”
“25 YAŞINDA BİR GENCİM, TEK MAKSADIM BURADAN ET ALMAK”
İsmini vermek istemeyen vatandaş: “Gece işinden geliyorum, vardiyayı bitirdim, 12.00’a kadar boşum, ondan sonra tekrar öbür işe gideceğim. 25 yaşında bir gencim, tek maksadım buradan et almak. Et almaya çalışıyorum, yılbaşında et yiyelim diye. Ülkenin düştüğü durum bu. Esasen görüyorsunuz (kuyruğu göstererek) her şey belirli. Önümüzdeki seçimde herkesin iradesini koyması lazım ki kurtulalım. Bu yaşta bunları yaşamak bana ümitsizlik hissettiriyor. Kimileri, ‘Eskiden kuyruklar vardı’ diyorlar. Ortadan 40 sene geçmiş, hala kuyruklarımız var. Değişen hiçbir şey yok. Değişen tek şey bireyler.”